Πάει κι αυτή η Κυριακή..

Πέρασε το Σαβατοκύριακο και νομίζω δεν πρόλαβα να το χαρώ..Κάτι οι εικόνες θλίψης και τρόμου απο την Ιαπωνία, κάτι η γενική αναμπούμπούλα που κυριαρχει, δεν ξέρεις αν πρέπει να πέσεις σε κατάθλιψη ή αν πρέπει να νιώσεις τυχερός κι ευλογημένος με αυτά που σου έχει δώσει η ζωή, έστω κι αν δεν είναι όσα θα ηθελες.Η αλήθεια είναι ότι λόγω χαρακτήρα, λόγω ζωδίου, λόγω της φυσικής μου κυκλοθυμικότητας περνάω απόλα τα στάδια αλλά τελικά πάντα καταλήγω να νιώθω τυχερή γιατί ακόμα και τα άσχημα που μου προκύπτουν, θέλω να πιστεύω ότι έχουν το λόγο τους.Είναι εγω!!Είναι αυτά που με κάνουν να πεισμώνω πιο πολύ.Είναι αυτά που θα τα αποφύγω την επόμενη φορά ή κι αν ακόμα δεν το καταφέρω θα τα επιλλέξω αλλά δεν θα μου τα επιβάλλει κανείς.

Το τραγουδάκι λίγο μελαγχολικό αλλά αυτό που κρατάμε είναι πως ό,τι δεν προλάβαμε να ζήσουμε ακόμα το καρτερούμε να το ζήσουμε στο μέλλον!
Ελπίζω να ξεκουραστήκατε όσο θέλατε και σας εύχομαι καλή εβδομάδα από αύριο..Φιλια!!!